Ik heb een onrustige nacht gehad. Wel te begrijpen denk ik. In het begin sliep ik wel. Waarschijnlijk door de 3 ouzotjes die ik die avond ervoor heb gedronken. Aan het eind van de nacht heb ik ook wel even goed geslapen. Tussendoor wel onrustig. Mijn naaste familie weet inmiddels wat de uitkomst is geweest van Zwolle. Ik heb toch maar besloten om de blog van die zwarte woensdag op internet gepubliceerd, ondanks dat ik in eerste instantie wilde dat mijn naaste familieleden het eerst moeten weten.
Ik had een telefonische afspraak staan met mijn oncologisch verpleegkundige. Ik heb haar om 08:30 uur gebeld, want in eerste instantie wist ik niet of ik daar naartoe moest of dat ik gebeld zou worden. Normaal was deze afspraak om 10:10 uur vandaag. Ik heb haar dus mijn verhaal telefonisch gedaan en zij schrok ook. Ze wist nog van niks. Tenminste de uitslagen van Zwolle. Wij hebben afgesproken dat we volgende week dinsdag met haar gaan praten. Wij hebben nog steeds een heel goed gevoel bij haar.
De ochtend lekker rustig gehad na de heftige drukke dag van gisteren. Leida en ik zijn opzoek gegaan naar een nieuwe salontafel, aangezien wij op de moderne toer zijn gegaan. Van Rina (onze schoonzus) kregen wij de tip dat er wel mooie strakke salontafels bij profijtmeubels zijn. Daar hebben we gekeken en uiteindelijk een nieuwe tafel en bijzettafel gekocht. In de winkel stonden ze in de witte kleur, maar wij hebben voor de zwarte kleur gekozen.
's Middags ging ik met Jurjen naar Hellendoorn om het slechte nieuws daar te vertellen. Ik wilde het zelf aan mijn collega's vertellen en mijn teamleider heeft ervoor gezorgd dat de vroege dienst 15 minuten langer doorwerkt, zodat ik het aan ploeg zelf kan vertellen. Ik weet nu al dat het heel erg moeilijk zal zijn, maar ik kan het gelukkig nog. Jurjen, Dion, Bert en Kasper zullen mij steunen bij de moeilijke mededeling. Ik blijf erbij dat het mij daarna toch wel veel goeds zal doen.
Mijn collega's zaten in de Jo-bar en even later zijn wij ook daar naartoe gegaan. Jurjen ging naast mij zitten en ik heb geëmotioneerd mijn verhaal gedaan naar mijn collega's. Ik heb leuke en lieve reacties gehad dat ik het zelf wilde en kon vertellen. Na afloop heb ik een zeer goed gevoel hieraan over gehouden en wil ook al mijn collega's bedanken voor het aanhoren van mijn verhaal. Zolang ik kan zal ik hun altijd blijven bezoeken. Op de terugweg hebben Jurjen en ik er de hele weg over gesproken en ook Jurjen vond het goed zo.
Tijdens mijn avondwandeling heb ik de hele tijd eraan terug gedacht en kreeg steeds een beter gevoel erover. Nu maar de dag van vrijdag afwachten om te horen wat mijn bestralingstraject zal zijn. Weer een spannende afwachting, dus eerst mijn fruitshot en daarna mijn ouzotje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten