Ik heb een giga drukke week voor de boeg, met bijna alle dagen bezoek aan en van specialisten. 3 Dagen moet ik naar het ziekenhuis in Zwolle en 2 dagen krijg ik bezoek van de thuiszorg. Vandaag is de 1ste dag van een ziekenhuis bezoek. Vanmiddag ga ik weer de CT-scan in. De voorbereidingen daar ben ik gisteren al mee begonnen. Gistermiddag ben ik begonnen met de contrastvloeistof, Telebrix, die ik moet drinken. Eerst gistermiddag 200 ml en nog een keer 200 ml gisteravond. Mijn chauffeur is Majella en dat vind ik fijn. Ze is al veel vaker mee geweest, dus ze weet de weg. Het is goed dat ik mij laat rijden, want een bijwerking van Telebrix is dat het een laxerende werking heeft. Eerst ben ik nog even bij mijn vriendje, want de wekelijkse boodschappen moeten ook gedaan worden en dan s voor mij de taak om even op mijn vriendje te passen. Hoe het gegaan is met de CT-scan leest men later wel.Vlak voordat ik de CT-scan in moest werd ik vreselijk misselijk en ik moest wel 10 minuten boven een bak hangen. Er kwam veel schuim los. Speeksel, slokdarmslijm en zuurstof. Het laatste beetje daar hoefde ik alleen vlak voordat de CT-scan begon drinken en doorslikken. De scan is in ieder geval goed gelukt. Na de scan werd ik weer misselijk en dat duurde bijna de hele reis terug naar Hoogeveen. Natuurlijk moet ik Majella even bedanken, want zij heeft mij op en neer gereden. Toen ik weer thuis was ben ik gelijk naar bed gegaan. Ik ben doodmoe.
3 november 2015.
Ook vandaag ben ik nog erg moe en misselijk. Rond 09:30 uur ben ik eruit gegaan. Gelukkig kwam de thuiszorg vroeger dan wat in de planning stond en ik kon weer heerlijk rusten. Ik merk wel dat het ietsjes beter gaat in vergelijking met gisteren. Jammer genoeg heb ik mijn onco fysio af moeten zeggen. Ik heb mijn therapeute gebeld en ik heb afgesproken dat ik deze dag nog wel even langs zou komen, want ik moest toch nog langs de apotheker en de assistent van de huisarts. Met de assistente heb ik even leuk en goed kunnen praten, evenals met mijn fysiotherapeute, die erg begaan is met mij en dat doet mij erg veel goed. Met mijn therapeute en de assistent heb ik afgesproken dat ik donderdagmiddag even langs kom om de uitslag van de CT-scan te vertellen. Spanning alom. Voor de rest heb ik weer heel veel op bed gelegen.
4 november 2015.
Gelukkig voel ik mij een stukje beter dan de dagen ervoor. Veel zin in eten heb ik nog niet, maar ik heb mijzelf gedwongen om te eten en gelukkig is de lunch en het avondeten erin gebleven. Dat voelt wel een stuk beter. Aan het eind van de ochtend heb ik mijn vriendje opgehaald, want we moesten even oppassen. Mijn vriendinnetje is naar zwemles geweest en die kwam laten in de middag ook bij ons. Heerlijk gevoel om alle twee weer even vast te houden. Gelukkig voel ik mij weer wat beter en ik merk dat het iedere dag iets beter gaat. Wel is het zo dat de spanning toeneemt en dat komt natuurlijk door de spanning voor de uitslag van de CT-scan van morgen. Daarover morgen meer en ik schrijf dus, welterusten.
5 november 2015.
Het is bijna zover. Na een goede nachtrust stond ik op even na 08:00 uur. Ik heb nog even de tijd want ik moet om 10:45 uur bij mijn oncoloog zijn. Het gaat in mijn lichaam steeds weer wat beter en het voelt ook steeds beter. Het is nu bijna 10:00 uur. Tot vanmiddag.De reis naar Zwolle verliep voorspoedig en we waren op tijd in de wachtruimte bij mijn oncoloog. Hij had positief en negatief nieuws. Eerst het negatieve en dat bestond uit het feit dat de tumor in mijn slokdarm toch weer aan het groeien is. Dit geeft hoogstwaarschijnlijk de bijwerkingen die ik nu heb. Ook twee lymfklieren waren gegroeid. Morgen zal ik de uitslag hierbij plaatsen. Het positieve nieuws is dat de rest goed is. Stabiel en niet zichtbaar. Ook het positieve nieuws is dat mijn oncoloog gaat overleggen met mijn radiotherapeut of er toch nog een bestraling mogelijk is, aangezien de slokdarmwand ook weer dikker gegroeid is. Hiervan krijg ik aanstaande maandag uitsluitsel over. Al met al dus nog even afwachten. Rond 12:00 uur waren we weer thuis. Snel wat eten en toen de rust in. Na de middagrust ben ik naar de assistente van mijn huisarts gegaan om het nieuws te melden.
Tevens natuurlijk ook mijn fysiotherapeute op de hoogte gesteld. Het avondeten ging er niet zo geweldig in. Veel slijm wat eruit wilde en dat mocht van mij. Er is wel vast voedsel erin gegaan. Vanavond is het weer tijd voor.
6 november 2015.
Dit is weer de dag van de herceptin kuur. Ik heb alle tijd, want ik moet er pas vanmiddag zijn. De ochtend bestond trouwens uit de thuiszorg voor een nieuwe canule. Rond 10:00 uur was de thuiszorg er en even later ging de bel weer. Mijn handbalvriend Henk Bakker kwam op bezoek. Natuurlijk benieuwd hoe het met mij gaat. Ik heb er van genoten. Henk kom eens vaker langs. We waren op tijd in Zwolle. Ik schrijf we, want Leida is mee gegaan. Normaal ga ik alleen, maar nu wil ik even iemand naast mij hebben. Toen ik klaar was moet ik natuurlijk de M&M's niet vergeten voor mijn kanjers Juno en Sepp. De avond bestond uit 24 en we zijn er klaar mee. We hebben alle 9 delen gekeken. Gelukkig is er een open eind aan gemaakt, zodat er altijd nog een nieuwe dag bijgemaakt kan worden.
7/8 november 2015.
Zaterdag. Dit is een redelijk drukke dag wat visite betreft. Eerst gaan we een kopje koffie drinken bij mijn moeder. Ik heb wat oude LEGO wat vroeger van mij was meegenomen om te wassen en natuurlijk om ermee te spelen door Juno en Sepp. Na het bezoekje aan mijn moeder ben ik naar bed gegaan, om vervolgens daarna de volgende visite te ontvangen. Yvonne, Erik, Jack en Larissa wilde natuurlijk ook weer even bijkletsen. Rond 17:45 uur ben ik naar bed gegaan, want vanavond krijgen we weer visite. Sandra en Vincent kwamen ons een bezoekje brengen. Ook dat heb ik niet helemaal mee kunnen maken. Ik lag er rond 23:00 uur in. Moe, maar met een fijn gevoel na al die visite.
Zondag. Het is de dag dat ik ga oppassen op mijn twee kanjers Juno en Sepp. Het hoe en waarom leest men later wel. Nu tijd om te chillen en ik wacht even op de thuiszorg, want die heb ik gebeld. Volgens mij staat de morfinepomp te hoog. Tenminste ik zie op de display dat er nog 44 ml morfine inzit. Ik ben vrijdag begonnen met 100 ml, dus nu 56 ml in 2 dagen gebruikt. Als het zo is en alles staat goed, dan betekend het dat ik nog 44 ml heb voor 2 dagen, dus te weinig. Even afwachten, want de thuiszorg komt nog deze ochtend. Helaas een foutje van mij. Ik ben gaan rekenen dat ik de nieuwe morfine vanaf vrijdag kreeg, maar ik moet rekenen vanaf dinsdag. Ik kwam er zelf achter, maar toen was de thuiszorg al bij ons. Rond 14:00 uur kwamen Lisanne, Francis, Marloes, Aline, Allyon en Monique bij ons aan om Leida mee te nemen voor een high tea. Ook Majella zat in het complot en die moest natuurlijk ook mee. Zei moest een smoes verzinnen, zodat Leida in ieder geval geen andere afspraken zou maken. Ik heb samen met Majella afgesproken dat wij op Juno en Sepp zouden letten, zodat Majella en Joost naar de sauna konden gaan. Er zijn maar heel weinig redenen dat wij niet op mijn kanjers kunnen passen, dus de perfecte smoes. Leida wist niet wat er gebeurde, maar achteraf vond ze het geweldig mooi, lief en aardig. Lieve, lieve buurvrouwen en Majella, ik wil jullie ook vanaf deze kant giga hartelijk bedanken voor wat jullie voor mijn Leida hebben gedaan. Als er eentje is die het verdient heeft, dan is het Leida. Ik heb samen met Joost, Juno en Sepp een gezellige middag naar mijn cluppie kunnen kijken. Wel ben ik, toen de dames weer thuis waren, naar bed gegaan om er vervolgens rond koffietijd er weer uit te gaan. Na de koffie weer heerlijk slapen. Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten