Het verdriet deel 1

27 april 2015.

Het is vandaag een heel heftige dag. Ik zal er niet veel over schrijven, omdat het erg privé is. We zijn rond 10:00 uur naar mijn schoonvader gegaan. Ik ben zelf even na 13:00 uur weer naar huis gegaan voor de lunch en om te rusten. Ik voel mij ondanks alles wel sterk. Na de lunch ben ik naar bed gegaan en dat merkte ik ook dat ik er aan toe was, want rond 16:30 uur ben ik er eens uit gegaan. Nog even een aantal mensen inlichten wat er aan de hand is en verder ga ik vanavond weer op tijd rusten.

28 april 2015.

Ik heb een waardeloze nacht achter de rug en was blij dat het ochtend was. We hoefde Sepp niet naar school te brengen, want dat deed Joost. Wel ging Leida naar De Garve om Juno naar school te brengen. Zelf had ik om 09:30 uur onco fysio. Het was wel een dubbel gevoel of ik nou wel of niet heen zou gaan. Mijn fysiotherapeute zag wel aan mij dat er iets aan de hand was en ze heeft mij haar behandelkamer mee genomen. Ik heb toen mijn verhaal gedaan, wat erg opluchtte. Zelf schrok ze er ook van en had met ons te doen. Na een poosje was ik erg opgelucht en heb haar natuurlijk heel erg bedankt voor het luisterende oor. Het verloop van mijn sporten ging stukken beter en ik voelde mij na het gesprek ook een stuk beter. Na afloop ben ik naar Leida gegaan en samen hebben we Sepp opgehaald. De dag is verder rustig verlopen. Het eten ging er allemaal goed in, behalve de rode kool. Die heb ik vervangen door appelmoes. Jammer genoeg was de rode kool droog gekookt en smaakte niet meer. Na het eten ben ik naar huis gegaan. Aan het begin van de avond kregen we van ons buurtje een mooie bos bloemen en dat deed ons goed. Ook kwamen nog een paar vrienden van ons op bezoek om ons een hart onder de riem te steken. Al met al een fijn gevoel allemaal. Even voor 22:00 uur lag ik moe op bed.

29 april 2015.

Ik stond op even na 8 uur en had trek in een bord Brinta. Na het ontbijt kwam de stoelgang goed op gang en dat zonder medicijnen. Zelf vind ik dit een goed teken en kan ik die medicijnen weer opruimen. Ik zal ze nu bewaren, want je weet maar nooit. De houdbaarheid is gelukkig vrij lang. Wel ben ik toe aan de pijnstillers, dus slikken maar weer. De dag is rustig verlopen. De lunch smaakte erg goed. Twee boterhammen met leverpastei en komkommer. Na de lunch ben ik even gaan rusten, want er komen drukke dagen eraan. Ook het avondeten ging er goed in en ik heb een vol gevoel. Vanavond ga ik na mijn medicijnen die ik rond 21:00 uur inneem naar bed, want morgen begint de drukte van ziekenhuis bezoeken en ik wil natuurlijk goed uitgerust zijn voor aanstaande vrijdag. Truste.

30 april 2015.

Het was vanmorgen 08:00 uur dat ik op stond en wel wat last had op de plek van de stent. Dit is al bijna normaal. Ik ben eruit gegaan voor het ontbijt. Ik moest nog een uurtje wachten, totdat ik mijn medicijnen in kon nemen. Het is nu 10:30 uur en ik voel mij goed. Een lekker kopje thee gaat er goed in en dat samen met een stroopwafel. Vanmiddag moet ik om 12:30 uur in het ziekenhuis zijn bij de afdeling bloedafname en een uur later moet ik bij mijn oncoloog zijn voor een consult. Natuurlijk zijn er nog wel wat vragen, zoals mijn vermoeidheid en dat ik het aan het eind van de middag/begin van de avond altijd zo koud heb. Voor de rest voel ik mij wel oké en dat is verder een goed gevoel. Hoe het een en ander zal zijn leest men later. Ik was op tijd in Zwolle. Helaas was Leida er niet bij door een misverstand. Eerst naar bloedafname en daarna heb ik een saucijzenbroodje gegeten. Om 13:30 uur werd ik naar binnen geroepen en mijn oncoloog viel gelijk op dat Leida er niet bij was. Uiteraard heb ik hem de situatie verteld en ik merkte dat hij ook schrok dat het zo snel is gegaan bij mijn schoonmoeder. Natuurlijk moet ik een ieder van zijn kant dan ook condoleren. wat mijn ziekte betreft was hij weer erg tevreden hoe het er nu uitziet. Mijn bloedwaardes waren allemaal stabiel. Ook de leverwaarde die de vorige keer minder was, was nu ook weer goed. Alle andere bijwerkingen komen allemaal nog van de bestraling en van de stent plaatsing. Hij was in ieder geval blij dat de medicatie werkt en de andere bijwerkingen zullen toch wel minder worden. Mijn lichaam heeft natuurlijk een behoorlijke klap te verwerken gekregen en dat moet weer herstellen. Doordat alles nu weer stabiel is hebben we de volgende afspraak gepland over 6 weken. Ik heb hem ook nog even bedankt voor het feit dat hij ons een paar weken geleden staande hield bij mijn MDLarts om te vragen hoe het ging. Zijn antwoord hierop was vriendschappelijk. Hij zei dan ook dat we elkaar al lang kennen en dat gaf mij een gigantisch geweldig gevoel. Ben nog heel even op de afdeling oncologie geweest en heb daar nog een oude bekende gesproken. Rond 14:45 uur was ik weer thuis. Gelukkig belde Leida toen ik thuis was en kon ik de goede uitslagen vertellen. Straks lekker eten die ik zelf aan het maken ben. De avond bestond uit belastingen, want die moesten nog ingevuld worden, dus dag is weer vol.