Het vervolg

April 2012,

Inmiddels is het al April. Mijn huisarts vond dat ik maar eens naar de fysiotherapeut moest gaan om te laten kijken of mijn spieren wel sterk genoeg zijn en mijn ruggenwervels. Op 6 April kreeg ik mijn eerste gesprek met mijn fysiotherapeut. Deze heeft alles aangehoord en de eerste behandeling gedaan. Op 10 April moest ik voor de 2de behandeling terug komen. Ik werd flink in de mangel genomen.
Nog steeds slikte dat laxeermiddel en paracetamol, maar dan zonder codeïne. De klachten zijn nog steeds dezelfde. Het werd niet eter, maar het ook niet slechter. Op 17 April moest ik weer komen bij mijn fysiotherapeut. Deze vertelde mij dat hij eigenlijk niks voor mij kon doen en dat mijn spieren sterk genoeg waren. Mijn ruggenwervels hebben geen invloed op de klachten. Ik moest maar eens naar mijn lies laten kijken of andere organen die daar in de buurt zitten.
Dezelfde dag moest ik ook bij mijn MDLarts komen. Ook deze vertelde mij dat ze niks voor mij kon doen en als de klachten aan zouden houden ik maar opnieuw een afspraak met mijn huisarts moest maken.
Zo gezegd heb ik weer een afspraak gemaakt met mijn huisarts. Deze snapte er niks van. Ze was best wel begaan met mij. Ik moest maar eens naar een internist om mijn andere organen maar eens te laten onderzoeken.

Mei 2012,

Op 23 Mei had ik een afspraak bij de internist. Deze heeft mij onderzocht. In eerste instantie kon hij geen bijzonderheden vinden. Hij vond wel dat er maar eens een CT-scan genomen moest worden van mijn onderbuik, aangezien daar de meeste klachten zitten. Tevens moest er weer een bloedonderzoek komen. Eindelijk zat er een beetje vaart in het onderzoek. De CT-scan vond plaats op 31 Mei. Ik moest mij om 08:15 uur melden bij radiologie voor deze scan. Ik kreeg een contrastvloeistof om op te drinken. Eenmaal op de behandeltafel kreeg ik een infuus en moest ik het laatste beetje contrastvloeistof opdrinken. De scan duurde niet zolang. Wel moest ik nog even in de wachtruimte blijven om de vloeistof goed uit te laten werken. Eenmaal thuis moest ik veel water drinken, zodat het contrast snel uit mijn lichaam zou zijn.