12 Juli moest ik naar het ziekenhuis voor de uitslag van de mantouxtest. Deze test had geen reactie veroorzaakt en dus goed. Hier was ik na het vreselijke nieuws niet zo bang voor. De volgende dag weer naar het ziekenhuis voor de CT-scan. Hier moest ik mij weer om 08:15 uur melden bij radiologie. Weer kreeg ik een contrastvloeistof te drinken. De uiteindelijke scan beperkte zich niet tot het onderste gedeelte van mijn buik maar nu ook mijn bovenste gedeelte en natuurlijk ook het gedeelte waar de tumor zit.
Gelukkig hebben we onze verjaardag met veel plezier gehouden. Natuurlijk waren er moeilijke momenten. Vooral toen het zaterdagavond 00:00 uur was en men begon te zingen lang zal die leven.
Achteraf ook maar goed want al het wachten op uitslagen is zwaar en dit breekt de tijd erg goed.
De dag van 17 Juli brak aan. Jammer genoeg was de afspraak geplanned om 15:30 uur en tot die tijd is het lang wachten. Leida en ik gingen naar mijn MDLarts voor de uitslag. Na wat lichamelijke onderzoeken kreeg we uiteindelijk te horen dat ik een kwaadaardige tumor heb. Je wereld stort in elkaar op dat moment en je vergeet om allerlei vragen te stellen. Wel vertelde hij dat er waarschijnlijk geen uitzaaiingen zijn, maar dat zal men in Zwolle moeten uitzoeken. Het is niet zo dat deze arts mij niet wil behandelen, maar voor dit soort ziektes is Zwolle het beste. Groningen had ook gekund, maar deze heeft een langere wachttijd en mijn MDLarts vond het belangrijk dat het zo snel mogelijk moest gebeuren. Hij zou contact opnemen met Zwolle en men zou mij ellen wanneer ik daar terecht zou kunnen.
Ik dacht dat het al snel ging, maar het kan nog sneller. De volgende dag 18 Juli werd ik al gebeld door de diëtiste van het Bethesda ziekenhuis en door mijn oncologische verpleegkundige om een afspraak te maken. 's Morgens om 11:00 uur kon ik al terecht bij mijn diëtiste. Na een goed gesprek wist ik wat mij misschien wel te wachten staat op etensgebied. Als men met mijn behandeling begint is de mogelijkheid dat ik moeilijker zal gaan slikken aanwezig en dat ik dan tevens mijn eten zal moeten verkleinen. Voorbeelden zijn als je rundvlees krijgt dat ik dat tegen de draad in moet gaan snijden. Uiteraard kleine hapjes en goed kauwen helpen altijd wel. Raar voorbeeld is om te kauwen op soep. Als voorbeeld noemde zei groentesoep. De groentes zijn vaak iets langere sliertjes en die zouden achter de tumor kunnen blijven haken, wat irritatie oplevert. Verder is het van belang om mijn gewicht in de gaten te houden. Als ik zou afvallen dan is het raadzaam om volle producten te eten, zoals volle yoghurt en melk. Een extra schepje jus kan op dat moment ook geen kwaad, zolang het eten maar smeuïg blijft om makkelijker door mijn slokdarm te laten glijden. Allemaal goede tips.
"s Middags en ik op mijn werk geweest om alles te vertellen wat ik op dat moment wist. Dit is ook een zwaar moment geweest met veel emotie. Ik zal mijn collegae een hele tijd niet meer zien/spreken. Ik heb iedereen wel gezegd dat ze allemaal van harte welkom zijn als ze mij willen bezoeken. Wel even bellen van te voren.
De 19de Juli hadden we een afspraak met mijn oncologisch verpleegkundige om 15:00 uur. Hier zijn wij heel wat meer aan de weet gekomen. B.v. waar de tumor ongeveer zit. Aan de hand van de tekening kon ze ons vertellen dat er 31 cm. goed weefsel is dan een tumor van 7 cm. en dan weer 2 a 3 cm. goed weefsel tot aan de maag. Tijdens het onderzoek kon de MDLarts met de scoop goed langs de tumor om mijn maag te onderzoeken en daar heeft hij niks gevonden, vertelde ze.
Wij vonden het gesprek met de oncologisch verpleegkundige erg fijn en gingen dan ook met een beter gevoel naar huis om dit tegen Jurjen, Majella en Joost te vertellen. De volgende dag vrijdag de 20ste Juli werd ik al gebeld door het Sophia ziekenhuis in Zwolle voor verder onderzoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten