De 30ste als ik mij goed voel

10 november 2014.

Na een nacht van heel veel hoesten stond ik op om 08:00 uur. De keel heeft in het verleden wel eens vaster gezeten en dat was dan ook pijnlijk. Alle rotzooi komt wel redelijk goed los. Ondanks de keel verkoudheid voel ik mij redelijk goed. De twee boterhammen zijn er redelijk goed in gegaan. Tegen het einde had ik een heftige reactie. Voor de rest is alles erin gegaan. Deze ochtend is voor mij weer oppas ochtend op mijn vriendje Sepp. Hier even een selfie van ons tweeën. Het lijkt alsof hij het niet leuk vind, maar mijn vriendje heeft het zelf gemaakt. Na de lunch ga ik weer even naar MaJuSe om Juno naar school te brengen. Zij vind dat heel erg leuk en kan ze vertellen dat ik haar opa ben.De lunch ging er redelijk goed in. Het gevoel zegt heel andere dingen, maar de keelontsteking bovenin heeft natuurlijk niks te maken met de tumor beneden in de slokdarm. Straks even Juno naar school brengen en dan ga ik rusten. Juno vond het prachtig dat ik mee haar klaslokaal in ging. Ik ging op haar krukje zitten met Juno op mijn schoot. Ik zat dus achter haar en vertelde dat de juffrouw mij niet kon zien. Ze vond het geweldig. Na afscheid te hebben genomen met heel veel handkusjes, ben ik naar huis gegaan om te rusten. Ik word niet goed van al dat hoesten en word er erg moe van. Het avondeten ging er ook weer redelijk in. Er was een reactie die in het toilet belandde. Vanavond lekker warm onder de dekens.

11 november 2014.

Het is vandaag de dag weer van onco fysio. Ik zal dit wel waarschijnlijk op een lager pitje doen i.v.m. mijn keelontsteking. Vanmiddag moet ik daarvoor naar de huisarts. Vanmorgen stond ik op om 07:30 uur. Eruit en ontbijten. Gelukkig heb ik daar nog wel zin in. Het ging wel met moeite, maar alles bleef erin. Veel hoesten tussendoor is ook niet bevorderlijk voor het slikken. Ik voel mij afgezien de ontsteking in mijn keel redelijk. Ondanks dat ik niet helemaal fit ben heb ik er wel zin in, in onco fysio. De wasstraat is achter de rug en ik kan nog een paar minuten chillen. Even voor 09:30 uur was ik aan het sporten. Het niveau heb ik voor de helft naar beneden gedaan, want ik merkte wel dat ik het niveau wat ik altijd doe niet kon halen. Ook heb ik alles een ietsje korter gedaan. Natuurlijk met medeweten van mijn  therapeut. Moe maar voldaan was ik rond 11:15 uur weer thuis. Even rustig aan doen en vanmiddag naar de huisarts.Even voor 15:00 uur was ik weer thuis met de wetenschap dat ik een lichte bronchitis heb en een lichte keel ontsteking. Het zal vanzelf over moeten gaan. Als het slechter word moet ik wel aan de bel trekken. Het avondeten ging er redelijk in wel een paar reacties die in de toilet verdwenen. Verder heb ik redelijk goed goed gegeten. Na het avondeten ben ik even naar Juno en Sepp gegaan om daar een liedje te zingen. 11 november is de dag dat mijn snoepjes bij jou zijn mag. Helaas konden ze niet bij ons langs komen en dan gaat opa maar daar naartoe. Juno moest wel erg lachen. De rest van de avond is het luisteren naar Sint Maarten liedjes en dan naar bed.

12 november 2014.

Ik voel mij erg beroerd. Niet van de tumor maar van de verkoudheid. Hopelijk is het nu op zijn hoogtepunt en gaat het vanaf nu de betere kant op. Gisteravond heb ik nog erg genoten van alle kinderen en natuurlijk in de eerste plaats van mijn eigen kleinkinderen die met de mooiste lampions liepen.

Hier Juno met haar vriendinnetje Susan en de andere foto luister ik aandachtig naar een paar kids uit ons buurtje. Filene, Bas en Sophie.










In het filmpje zie je mijn vriendje ook. Niet zingen, maar wel snoepjes ophalen (slim). Lachen, bij de overburen ging hij naar binnen en wilde zijn jasje al uit doen. Hij dacht dat hij op visite ging.

Bedankt voor de foto's en filmpje. Ik stond vanmorgen erg moe op om 09:45 uur. Het ontbijt ging er redelijk in. Wel wat reacties, maar die komen mede door het hoesten. Vanmiddag ga ik met een paar paracetamol weer het warme bed in. Hoe ik mij daarna ga voelen zien we dan wel weer. Ik heb lekker lang op bed gelegen. Het avondeten ging er goed in. Dreigingen van reacties waren er wel, maar zetten niet door. Alles is erin gebleven. Vanavond ga ik er wel weer op tijd in met een paar paracetamol tabletjes. Morgen is er weer een belangrijke dag in Zwolle. Daarover morgen meer. Doei.

13 november 2014.

Het was vanmorgen 08:45 uur dat ik opstond. Ook de tweede dag achter elkaar dat ik voor mijn doen goed heb uitgeslapen. Ik merk dat de verkoudheid op zijn retour is. Ik voel mij iets fitter dan gisteren en ben uiteraard daar blij om. Hopelijk zal dan de reacties van mijn slokdarm ook minder heftig zijn. Uiteraard nog wel de keel en longen leeg hoesten. Het ontbijt ging er dus ook iets beter in. Wel wat reactie, maar dat kon ik weer wegslikken met water erbij. Vandaag is weer een reguliere dag om naar mijn oncoloog te gaan. Uiteraard ben ik blij om hem te spreken met de ontstane situatie. Wel weet ik al dat er binnenkort weer onderzoeken aan komen. De CT-scan en de Ejectie Fractie in Rust  zijn weer aan de beurt. De CT-scan is natuurlijk om te kijken hoe de tumor en de uitzaaiingen zich gedragen en de Ejectie Fractie in Rust is om te kijken hoe sterk mijn hart is. De laatste is van belang, omdat de Herceptin die ik om de drie weken krijg, als bijwerking heeft, hartfalen. Wees tot nu toe gerust, want ik gebruik nu al bijna 3 jaar Herceptin en ik reageer er tot nu toe erg goed op. Mijn hart is wat dat betreft perfect. Zo nu de wasstraat in. De koffie ging er goed in. Nog even tanken en dan de lunch nuttigen. Wel wat reactie tijdens de lunch, maar het is allemaal goed te doen. Rond 13:00 uur zijn Leida en ik naar Zwolle gereden. Ik moest om 14:45 uur bij mijn oncoloog zijn, maar een uur van tevoren moet ik eerst bloed laten afnemen. Bij mijn oncoloog liep alles een klein poosje uit. Rond 15:00 uur werden we naar binnen geroepen. Doordat wij een klein poosje geleden al telefonisch contact hadden, wist hij natuurlijk wel hoe het er een beetje voorstaat. Natuurlijk wilde hij weten hoe het nu met mij gaat. Uiteraard heb ik hem verteld hoe ik mij nu voel en dat ik ook een keelontsteking heb. Dat in combinatie met de slokdarm slikklachten, is het nu op dit moment allemaal wat heftiger. Met de wetenschap dat mijn arts mij met een kortere tussenpozen terug wil zien gingen wij weer naar huis. Over drie weken moet ik weer bij hem komen en daarna ga ik dus de CT-scan in. Ook kan ik mededelen dat het onderzoek naar mijn bloed erg goed is. Mijn arts was hierover super tevreden. Natuurlijk mag ik ten alle tijden eerder bellen voor een afspraak. Zijn devies is dat bestraling altijd kan en hoe meer we kunnen rekken hoe beter het is. Ik ben her roerend met hem eens. Even voor 16:00 uur waren we weer thuis. Het avondeten ging er goed in en smaakte voortreffelijk, tot aan het eind. Ik had alles al op en kreeg in de keuken een reactie. Gelukkig alles in de hand (gadverdamme). Zelf heb ik het vermoeden dat alles een beetje word verergerd door het hoesten.
Kreeg vanmiddag een Appje van Majella dat Juno in de krant staat. Aan het begin van de avond kregen wij die bewuste krant ook en Juno staat samen met Sinterklaas en Zwarte Piet op de voorpagina van Hoogeveen NU. Zie hier het resultaat.

Vanavond ga ik weer op tijd naar bed, want morgen is er weer een drukke dag. Tot morgen.

14 november 2014.

Het was even na 07:00 uur dat ik op stond. De nacht is redelijk verlopen. Wel heb ik twee periodes gehad dat ik hevige hoestbuien had. Je word daar wel moe van. Toch merk ik dat alles een beetje beter gaat. Wel nog veel gesnotter en gehoest, maar ik voel mij goed. Het ontbijt wat bestond uit twee beschuiten ging er goed in. Zelfs zonder water. Dat heb ik pas na afloop van mijn ontbijt gedronken. Deze ochtend heb ik weer onco fysio en ik ben benieuwd hoe het dit keer gaat. Ik ben er in ieder geval klaar voor. Nu eerst een bakkie. Mijn onco fysio ging goed. Alles wel een klein beetje lichter gezet, maar wel de volledige tijd besteed eraan. Goed gesprek gehad met mijn therapeute. Rond 11:15 uur zat ik weer thuis aan de koffie om daarna de lunch te nuttigen. Wel wat reacties gehad, maar het zit er allemaal in. De kop van dit bloggedeelte slaat op vandaag. Vandaag krijg ik de 30ste herceptin kuur en die gaat door, want ik voel mij goed. Vanmiddag om 15:00 uur lig ik weer in  het ziekenhuis aan het infuus. Nu heb ik nog even de tijd om te chillen. Tot vanavond. Ik was ruim op tijd op de dagverpleging en iets na het afgesproken tijdstip werd ik geroepen. Andere patiënten hadden al een half uur gewacht. Ik dus niet. Als je maar lang genoeg naar het ziekenhuis gaat kom je vanzelf oude bekende tegen. Op de dagverpleging zijn alleen maar kankerpatiënten en kan je ook vrij over je ziekte praten. We maken allemaal hetzelfde mee. Wel is het zo dat de meeste mensen na een jaar klaar zijn met kuren en ik ben al bijna twee jaar bezig met de herceptin kuur. Rond 16:00 uur werd ik weer afgekoppeld en kon ik weer naar huis met de wetenschap dat ik er over drie weken weer ben. Op de terugweg even langs Juno en Sepp, want ik had belooft dat ik een ballon zou kopen voor mijn twee kanjers en natuurlijk even het zakje M&M's verdelen, want als ik aan het infuus lig, bestel ik altijd een kopje koffie, een plakje koek met boter en een zakje M&M's. Het avondeten ging er redelijk goed in. Op het eind even een reactie die in het toilet verdween. De avond was besteed aan 24 seizoen 7 het eerste uur. Weer lekker spanning opbouwen. Rond 23:30 uur ben ik erin gegaan. Voordat ik mijn bed instapte kreeg ik eerst nog een paar heftige braakneigingen. Dacht dat mijn maag eruit kwam zetten. Gelukkig was dat snel over en toen, welterusten.

15/16 november 2014.

Zaterdag. Vanmorgen stond ik op om 08:30 uur. Voor mijn gevoel merk ik dat de hoestbuien minder worden. Ik voel mij oké en hopelijk gaat het steeds beter en raak ik dat verrekte hoesten ook eens kwijt. Soms denken andere mensen dat ik erin stik. Genoeg gehoest. Het ontbijt ging er redelijk goed in. Wel wat reacties, maar dan is voor mij water een wondermiddel. Achteraf denk ik dat het nog niet helemaal in orde is, want gisteravond heb ik geen biertje gehad. Dit is geen straf hoor als men dat denkt. Deze ochtend gaan we koffie drinken bij mijn moeder als die tenminste thuis is.Rond 12:00 uur waren we weer thuis en het ontbijt ging er in. Wel met een paar kleine reacties, maar geen toiletgang deze keer. Na de lunch ben ik gaan rusten, want vanavond ga ik weer kijken naar wat ik vind de mooiste sport. De dames van Dalfsen moeten spelen in een Europa cup wedstrijd tegen een Zwitserse club. Hopelijk is er voor ons allen een oude bekende bij, maar daarover morgen meer. Het avondeten ging er ook redelijk goed in. Ook merk ik dat het hoesten stukken minder word en dat is wel een heel erg prettig gevoel. Het is bijna 17:30 uur en ik word zo opgehaald.
Zondag. Gisteravond was een pracht avond wat handbal en spanning betreft. Het was de Europese wedstrijd van Sercodak Dalfsen tegen het Zwitserse LK Zug. Voor internationale wedstrijden gelden ook andere spanningen, belevingen, entourages enz. Hier een foto van voor de wedstrijd.

De vlaggen van de landen waar de ploegen vandaag komen hangen er evenals de vlaggen vanwaar de officials vandaan komen. De opkomst is ook speciaal, zoals hier te zien.

Hieronder een klein fragment van de wedstrijd, die gigantisch spannend was.

De wedstrijd eindigde in een 34-35 overwinning voor het team uit Dalfsen en morgen (vandaag) is de return. Men heeft er voor gekozen dat de uit en thuis wedstrijd alle twee in Dalfsen word gespeeld, vandaar de uitslag van gisteren van 34-35. Dalfsen speelde op dat moment een uitwedstrijd in eigen hal. Ik wil natuurlijk de directeur ( P. Zwager) van 

, een van de sponsoren bedanken, voor de vrijkaart van deze wedstrijd. Ook met de wetenschap dat hij mij vertelde dat ik altijd welkom ben bij alle andere wedstrijden. Na afloop nog even een biertje gedronken in het sponsor gedeelte waar ook een voetbaltrainer ( Gert-Jan V. ) aanwezig was. Ook heb ik wel eens een oud voetballer ( IJzeren Rinus ) bij een van de tegenstanders gezien op de tribune. Genoeg handbal op dit moment. Vanmorgen stond ik op om 08:30 uur en ik voel mij goed. Het ontbijt ging er redelijk goed in. Ook al was dat beschuit. Mag wel een keer vind ik. Het is een druilige dag en waarschijnlijk regent het de hele dag. Vanmiddag gaan op op visite bij kennissen ( Gerry en Dina ) in Stadskanaal. Vakantie vrienden vanuit een ver verleden uit mijn Griekenland. Nu nog even de lunch naar binnen. Voor degene die benieuwd zijn hoe mijn gewicht is, want dat zal ik niet vergeten om mij te wegen. Ik ben weer een kilo afgevallen en ik weeg nu 84 KG. schoon aan de haak. Men hoeft zich geen zorgen te maken, dat ik afval. Denk zelf dat het goed is om een klein beetje af te vallen. Drie weken geleden was ik nog 87 KG., dus iedere week 1 kilo is geen ramp. Ik eet en drink nog genoeg en met regelmaat wat erg belangrijk is. Tot vanavond. Rond 22:00 uur waren we weer thuis. Ik heb een gezellige middag gehad. Het eten bij de Italiaan was heerlijk. Dina en Gerry bedankt. En toen naar bed.