Het gaat beginnen

4 februari 2013,

Nog een paar dagen en dan gaat het beginnen. Ik zal er nog niet veel over schrijven, want wij hebben eerst nog een paar dagen vakantie, dus alles op z’n tijd. De eerste helft van de nacht was niet zo, maar de tweede helft was oké. Nadat Leida eerst opstond om 09:00 uur ben ik ook eruit gegaan. De stoelgang is er weer een beetje. In ieder geval is de aller grootste druk van de ketel. Ik voel mij goed. Jammer genoeg staat er behoorlijk veel wind. We wilde vandaag een rustige dag bij het zwembad, maar door de wind is dit niet prettig. Ik heb in mijn vakantie 1x keer de mail bekeken en zag dat ik best wat mails heb gekregen van mijn collega’s. De steun die ik krijg van een ieder doet mij goed en geeft mij het gevoel dat mijn gezin er niet alleen voor staat, maar dat een ieder ons het beste willen wensen. Dit geeft ons veel kracht voor de komende tijd. Hopelijk krijgen we hier nog een paar mooie dagen, zodat Leida en ik ons nog even extra kunnen opladen. Jammer dat de tweede helft van een vakantie altijd voor het gevoel sneller gaat als de eerste helft. Ik kan het best wel uithouden hier. Tenminste wat de temperatuur betreft. Ik kijk wel weer uit naar het weerzien van mijn 2 kanjers. Ik mis ze wel. Kreeg net te lezen dat Sepp zich nu op z’n buik draait. Je bent de beste vriend. Vandaag hebben we een rustdag. Lekker chillen bij ons appartement. Maar goed ook want er stond een behoorlijke harde wind. Tenminste iedere keer harde windvlagen. De zon scheen wel het grootste deel van de dag. Aan het eind van de middag zijn wij ergens een bakkie cappuccino gaan drinken met een gebakje erbij. Lopend er naartoe kwamen we erachter dat het maar goed was dat we niet zijn gaan wandelen. Er hing een grote sluier van zand in de lucht. Alles zag er een beetje grauw uit. We wilden in eerste instantie gaan skypen met Holland, maar aan de boulevard met deze zand is niet goed voor de laptop. Misschien later op de avond in het koffie restaurant, waar ook free wifi  is ga ik mijn blog bijwerken. Het eten gebeurt weer bij TORO STEAKHOUSE.

Majella heeft mijn medicijnen besteld voor de bijwerkingen van de chemo. Gelukkig maar, want in eerste instantie wilde ik die donderdag ophalen, maar er zat 2 dagen levertijd op. Ik moet er vrijdag mee beginnen.

Na het diner zijn wij nog even een klein eindje gaan wandelen door KASBAH. Dat is het shopping centre vlak bij ons appartement. Daarna nog even een bakkie met een cointreau. Ik merk aan mijn lichaam dat het niet zo lekker gaat allemaal. Het gevoel dat het eten tot aan mijn keel zit. Om 23:00 uur ben ik naar bed gegaan.

5 februari 2013,

Wat heb ik een slechte nacht achter de rug. Om 02:00 uur ben ik het bed uit gegaan en ben gaan liggen op een zonnen ligbed. Uiteindelijk ben ik om 04:00 uur pas in slaap gevallen. Ook zo een bed is niet alles, dus ben ik om 07:00 uur weer naar het gewone bed gegaan. Wat verlangt deze jongen naar zijn eigen bed. Gelukkig nog maar 1x op dat waardeloze bed en 1x een nacht overslaan. Het internetten is gisteravond niet gelukt, dus ik probeer het vandaag wel bij die Nederlandse toko. Gelukkig ben ik vanmorgen een paar keer naar het toilet gegaan en de grootste druk is nu van de ketel. Rond het middaguur zijn wij gaan wandelen naar SC Yumbo. Daar hebben we alle twee een tonijnsalade gegeten. Voldoende en overheerlijk. De maag voelde op dit moment stukken beter. Niet top, maar er valt mee te leven. Terug lopend hebben we wat gedronken bij het Nederlandse restaurant Sunset Bay, alwaar ik mijn blog ook weer heb bijgewerkt.

Na mijn blog te hebben bijgewerkt hebben afscheid genomen van de serveerster. Hoe het zo kwam weet ik niet meer maar wij hebben ons verhaal van deze vakantie met haar gedeeld. Zei schrok uiteraard en wenste ons veel sterkte de komende periode. Jammer genoeg zijn ze morgen dicht. ’s Avonds hebben we nog een bakkie met cointreau gedronken en rond 23:00 uur lag ik op bed.

6 februari 2013,

Wederom een slechte nacht achter de rug. Gelukkig kan ik dit bed vaarwel zeggen en denken aan mijn eigen bed. Het is de dag van inpakken en wegwezen. Alles kunnen we relaxed doen. Voor 12:00 uur moeten wij uit ons appartement, dus genoeg tijd. Rond 19:30 uur worden we opgehaald om vervoerd te worden naar het vliegveld. Vanmiddag nog even chillen in Playa del Ingles en nog even shoppen. Tijdens onze laatste wandeling kwamen wij de man tegen die ons het Nederlandse restaurant had aanbevolen. Wij hebben nog een poosje met hem gepraat en toen afscheid genomen. De wandeling langs de boulevard was prettig. De zon liet zich steeds meer zien. Op de terugweg nog even een paar flesjes inslaan. Tot onze stomme verbazing zagen we naast alle andere bekende drankjes ook mijn geliefde OUZO staan. Snel 2 flessen kopen en natuurlijk likeur 43. Nog even een laatste cappuccino en voor het diner nog even uitrusten bij het zwembad.

Rond 19:30 uur werden we opgehaald om de terugreis naar Nederland te aanvaarden. De hele reis was helder, dus ik kon veel lichten zien vanaf 11 KM. hoogte. Het nadeel is natuurlijk dat je een nacht overslaat met slapen. De vakantie zit erop.

7 februari 2013,

We waren rond 08:30 uur terug in Hoogeveen. De vermoeidheid eist wel z'n tol. Rond 09:00 uur lag ik gelukkig in mijn eigen bed. Niet de hele dag door slapen, want er komt weer een nacht aan. 's Middags kwamen mijn 2 grote liefdes opa gedag zeggen. Na een poosje gespeeld te hebben met Juno, moest ik naar onco fysio. Ik heb een leuk gesprek gehad met mijn onco fysiotherapeute. Ze zag dat ik moe ben enzei dat ik niet alles moest doen. Normaal ben ik 1 uur bezig, maar nu 3 kwartier. Na afloop heeft ze mij en Leida veel sterkte gewenst voor de komende week. Volgende week geen fysio. De week daarna zullen we het samen gaan bekijken. Ik merk dat het uur u naderbij komt. Ik voel mij onrustig. Ben er niet bang voor, alleen het onbekende  wat mij te wachten staat en natuurlijk hoe ik zal reageren op de bijwerkingen. Morgen is het zover. Ik heb in ieder geval al een bak vol medicijnen thuis. Hopelijk heb ik een goede nachtrust om morgen sterk te beginnen.Tot nu toe wil ik iedereen bedanken die Leida en mij een hart onder de riem willen steken. Lieve mensen, denk goed dat deze jongen zal vechten en de kanker krijgt mij er niet zo makkelijk eronder. Onze vakantie heeft het doel bereikt wat ik wilde. Met een leeg gevoel aan de chemo beginnen. Ik ben er op alle fronten er aan toe.

8 Februari 2013,

De dag van de chemo is aangebroken. Ik werd wakker om 06:00 uur. De nacht is beter verlopen dan alle andere nachten op onze vakantie. Om 06:30 uur uur ben ik opgestaan. Ik voelde mij wel goed, maar niet super. Om 07:00 uur heb ik ontbeten. Het brood smaakte lekker en de melk ook. Na mezelf te hebben gewassen nog even de laatste spullen inpakken. Snel de tank van de auto vullen en Rudy is er klaar voor. Van Jurjen kreeg ik een berichtje met sterkte en liefs. Zoon ik houd van jou. Ik keek Leida aan en met een traan hebben we elkaar gekust en gezegd:

WE GAAN ERVOOR. 

Vlak voor 09:00 uur heb ik mijn eerste medicijnen ingenomen voor de bijwerkingen van de chemo kuur. Het zijn de tabletten, Dexamethason, Ondansetron en Aprepitant.

We hebben Majella opgehaald, want die zou mij wegbrengen naar het Sophia ziekenhuis in Zwolle. Na Joost, Juno en Sepp gedag te hebben gezegd, zijn wij richting Zwolle gegaan, waar ik om 10:00 uur moest zijn. We werden netjes ontvangen door een verpleegkundige. Zij heeft alles nog eens duidelijk uitgelegd en daarna bij mij het infuus aangebracht. Leida en Majella mochten erbij zijn. Na het infuus kreeg ik de eerste spoeling. Het is een oplossing van kalium en magnesium voor bescherming van mijn nieren.

De werkelijke chemo begint vanmiddag rond 12:30 uur. Het is dus een spoeling van ongeveer 2 uur. Rond 11:15 uur zijn Leida en Majella naar huis gegaan en deze ouwe staat er even alleen voor. Nee hoor ik weet dat al mijn familie, kennissen, buren, collega's en nog veel meer aan mij denken, dus ik voel mij nooit alleen. Even na 11:30 uur kwam er een arts langs om te vragen hoe het gaat. Uiteraard even gezegd dat ik het spannend vind, maar er helemaal klaar voor ben. Om 12:00 kwam men de lunch brengen. Ik had best wel trek, dus eet smakelijk. De spanning stijgt, want het is bijna zover. 13:05 uur. Het is begonnen. In eerste instantie spannend. Het infuus zit er in ieder geval goed in. Ik zeg nu tegen mijzelf, ouwe daar ga je. Het infuus is een niet lichaamseigen eiwit met de naam Herceptin. De eerste spanning is er vanaf. Je merkt in het allereerste begin niks van de chemo. Misschien later of helemaal niet. Tot no toe geen reactie na 15 minuten.
Ben nu 1,5 uur aan de chemo. Tussendoor heeft de verpleegster mijn bloeddruk en temperatuur opgenomen. Het is perfect voor elkaar. Op dit moment voel ik ook geen enkele reactie, dus het gaat lekker.Rond 14:45 uur heb ik even geskyped met de Kluivmannetjes. Goed om te horen dat alles goed is met Juno en Sepp. Alle twee moesten ze naar de dokter. Lieverdjes, vooral doorgaan op deze manier. Rond15:30 uur zijn Leida en Jurjen op bezoek geweest. Ik kon hun mededelen dat ik goed op de chemo reageer en tot nu toe er geen last van heb. We hebben nog lekker zitten praten. Ook kon ik zeggen dat ik pas aan het begin van morgenavond thuis kom. De chemo, Cisplatin is om 07:00 uur afgelopen en daarna moet ik nog 24 uur spoelen voor mijn nieren. Op het moment dat Leida en Jurjen weer naar Hoogeveen gingen, kwamen JoMaJuSe op bezoek. Uiteraard keek ik ook hier naar uit. Van de kanjers kreeg ik een mooie tekening en een knuffel die nu boven mijn hoofd hangt.

Mijn eten krijg ik pas om 19:00 uur. Dit komt omdat ik maximaal een half uur na de maaltijd een medicijn moet slikken. Voor 's Avonds geen probleem, maar 's morgens vroeg wel. Als ik om 17:00 uur zou gaan eten, dan betekend het dat ik 's morgens ook om 05:00 uur moet eten, want er moet 12 uur zitten tussen deze medicijnen. Mij lijkt het een mooie tijd die ik nu heb, dus nog even geduld. Om 19:00 uur heb ik om mijn eten gevraagd. Helaas niet het eten wat ik besteld had, maar het smaakte voortreffelijk. Als alle maaltijden er zo in gaan doe ik het er voor.
Wel heb ik het door gegeven dat het niet de goede maaltijd was. Gelukkig geen beperking met eten. 10 Minuten na het eten, iets voor 19:30 uur heb ik de eerste capecitabine naar binnen gewerkt. 5 Tabletten in 1x. Het is een hele hap. Doordat ik laat gegeten heb kreeg ik gelijk de koffie erachter aan. Om 20:30 uur even gepraat met een mede patiënt die tegenover mij ligt. Deze mevrouw heeft juist haar KIDS uitgezwaaid en natuurlijk is dat altijd een moeilijk moment. Zo nu even chillen en skypen. Zie dat de kluivmannetjes online zijn. Even leuk met Leida, Joost en Majella nog gesproken. Zo nu televisie kijken en tot morgen.

9/10 februari 2013,

Zaterdag. De eerste nacht van de chemo zit erop. Ik kan begrijpen dat een heleboel mensen nu nieuwsgierig zijn hoe het nu met mij is en hoe ik het doorsta. Nou lieve mensen het gaat goed met mij. Natuurlijk weet ik niet of de chemo aanslaat, maar daar is het nog te vroeg voor. Dit zien we pas over een aantal weken, als ik weer onder de CT-scan ga. Dat is natuurlijk een zeer spannend moment. Ik heb zonder paracetamol geslapen en ik heb geen pijn gehad. De bedden in de ziekenhuizen zijn wel zeer goed. Misschien dat ik daarom mij goed voel. Mijn verpleegkundige vertelde mij dat het onwaarschijnlijk is dat de de pijn nu al weg is door de chemo. Ik voel mij er prima onder. Vanmorgen werd ik om 06:30 uur gewekt voor mijn ontbijt. Dit moest wel, want ik moet 12 uur na mijn capecitabine weer nieuwe innemen. Dit is van belang om mijn spiegel goed op peil te houden, anders krijg je pieken en dalen in je medicijnspiegel. Gelukkig heb ik er geen moeite mee. Het is nu 09:15 uur en de kamer is ontwaakt. Ik lig op een kamer met 3 dames. Allemaal weer een ander soort kanker. Gelukkig kunnen we er met elkaar best wel over praten. Leida wil om 11:00 uur komen en ik kijk er naar uit. Leida en Laura waren er om 11:30 uur. Ik had mij van te voren kunnen douchen en dat was een prettig gevoel. Vanmiddag even scheren. Rond 12:00 uur kwamen de lunch opnemen. Ik had best wel trek en bestelde 3 boterhammen, 1 suikerbroodje, belg,thee en melk. Tot nu toe nog steeds geen reactie van bij verschijnselen. De enigste die ik heb is zwaarder worden, maar dat ligt aan de nierspoeling. Ik moet wel veel plassen. Vanmiddag probeer ik een beetje slaap in te halen, want de ziekenhuisbedden liggen geweldig. Over ongeveer een uur krijg ik mijn laatste zak met kalium en magnesium aan het infuus. Als die leeg is mag ik zoals het nu lijkt naar huis, dus dat word aan het begin van de avond. De zak natrium hoeft niet helemaal leeg. Om 19:30 uur word het infuus eruit gehaald, zodat ik naar huis kan. Voor volgende week moet ik wel even mijn regieverpleegkundige bellen voor de exacte nieuwe afspraak. Nog even en dan komt het avond eten. Voor mij moet dit weer even uitgesteld worden naar ongeveer 19:00 uur i.v.m. medicijn gebruik. De eerste symptomen van bijwerking zijn er waarschijnlijk nu. Ik voel mij niet zo lekker en heb hiervoor het eerst een pilletje Metoclopramide geslikt. Tevens ook een laxeermiddel Movicolon, want de ontlasting is er steeds niet zo goed. Aanstaande maandag zal ik mijn regieverpleegkundige ook daarvoor bellen. Nog 3 kwartier en dan kijken of het eten erin gaat. Voor mijn eerste opname wil ik iedereen bedanken voor alle sterkte wensen telefoontjes, bloemen mails en andere opbeurende items. Het doet Leida mij en de kids goed al deze medeleven. Alvast voor volgende week is het van groot belang dat ik zo min mogelijk bezoek krijg i.v.m. besmettingsgevaar. Bellen mag altijd en voor de 2 weken daarna als men aan wil komen. Graag eerst een telefoontje, zodat wij het een beetje kunnen regelen. Het avond eten zit erop en de medicijnen zijn ook naar binnen gewerkt. Het eten ging er niet zo goed in. Ik had geen trek. Ik heb mijzelf wel gedwongen om te eten. Het voorgerecht, aardappelsalade en nagerecht, vla heb ik helemaal opgegeten. De hoofdmaaltijd, slavink, aardappelen en sperzieboontjes niet allemaal. Ik heb gegeten, dat is het belangrijkste. Nu wachten op de verpleger en op mijn vervoer naar Hoogeveen. Het voelt goed om weer thuis te zijn. Het waren maar twee dagen, maar toch voelt het alsof je lang bent weggeweest. Zal ook wel komen aan de eerste onzekerheid van een chemo kuur. Van het eerste gedeelte van kuur 1, het ziekenhuis opname is nu de druk eraf. Achteraf is het mij mee gevallen. Je komt er natuurlijk allemaal patiënten tegen met hetzelfde, dus praten over je ziekte is makkelijk. Vooral de mevrouw die tegenover mij lag heb ik wel leuke gesprekjes gehad en natuurlijk het verplegend personeel is oké. Vanavond op tijd naar bed, dus tot morgen.
Zondag. De wekker ging om 07:00 uur af. Een goed teken vind ik zelf. Ten eerste moet ik ontbijten voordat ik de chemo pillen moet slikken en ten tweede betekend het dat ik sliep. Nou dat klopt wel. Ondanks dat ik er een aantal keer uit moest om te plassen heb ik een redelijke goede nachtrust gehad. Na het ontbijt en mijn pillen ben ik weer even naar bed gegaan. Rond 09:30 uur werd ik misselijk en ben om 10:00 uur eruit gegaan om een pilletje te slikken tegen de misselijkheid. De misselijkheid is een van de bijverschijnselen van de chemo, dus niet iets wat erbij is gekomen. Als het op deze manier te bevatten is doe ik het ervoor. Wel zal ik mijzelf straks weer even gaan wegen. In het ziekenhuis ben ik 2,2 KG. aangekomen, maar dat is voor mijn geval heel normaal. Dit komt doordat ik 4 liter spoeling in mijn lichaam heb gekregen voor de nieren. Die 4 liter die ik in mijn lichaam heb gekregen, dat duurt 24 uur, vandaar dat ik lang in het ziekenhuis ben geweest. Wij dachten dat ik 's morgens weer terug zou zijn. Rond het middag uur kwamen de (klein)kids en dat vond ik erg leuk. Uiteraard voor de eerste week verder geen bezoek en na volgende week is het geen probleem. Wel even bellen hoor. In de middag lekker chillen en telefoontjes ontvangen.Rond 16:00 uur zijn Leida en ik een klein eindje gaan wandelen. Ik merkte wel dat het energie kost, maar toch had ik er een goed gevoel over. Ik probeer het iedere dag aankomende week, want de week erna ga ik weer naar onco fysio, waar ik erg naar uitkijk. Vanavond ga ik op tijd naar bed, dus tot morgen.