Week 2 van de 1ste kuur.

7 december 2015.

Nog een kleine week en de eerste kuur zit erop. Tot nu toe is het mij mee gevallen en ik hoop dat het zo door gaat. Nadat de boodschappen binnen waren lekker koffie drinken en Sepp was erbij. Samen gezellig onder de warme deken met mijn beer. Sepp Vond het geweldig en ik weet zeker voor wie de beer is. Alleen moet Sepp nog even een naam verzinnen voor de beer. De puzzel gaat ook goed en ik heb er veel zin in om deze legpuzzel af te maken. Morgen zal ik er een foto van plaatsen. De map die ik ervoor heb aangeschaft is een hele goede investering. Wat ik deze week nog ga doen weet ik niet. Waarschijnlijk zal ik wel even een bezoekje brengen aan

want dat heb ik met mijn fysiotherapeute afgesproken. Tenminste, ik moet mij wel goed voelen en die periodes heb ik wel. Het is weer bedtijd, dus welterusten.

8 december 2015.

Deze dag is een dag waarop niet veel te vertellen is. Tot aan de avond voelde ik mij goed, maar 's avonds werd ik heel erg moe en ben natuurlijk op tijd naar bed gegaan.

9 december 2015.

Vanmorgen om 08:00 uur opgestaan voor de chemo medicijnen. Een half uur later kon ik ze innemen, maar het kwam met dezelfde snelheid er weer uit. Ik ben helemaal kapot, op, af. Zeg maar welk woord hier van op toepassing is. Ik ben gelijk weer mijn bed ingedoken. De chemo die ik tot nu toe had genomen heeft mijn lichaam nu helemaal gesloopt. Leida heeft de regieassistente gebeld en uitgelegd hoe ik eraan toe ben. Zij zou overleggen met mijn oncoloog en die belde rond 15:30 uur op met de mededeling dat ik direct moest stoppen met de chemo, iets wat ik ook al voor mijzelf had besloten. Er zijn twee dingen waar ik blij om ben. De eerste is dat ik het geprobeerd heb deze chemokuur en de tweede dat ik na 1,5 week gestopt ben. Het is zo dat de kwaliteit van leven voor gaat. Mijn lichaam is echt helemaal gesloopt. Leida heeft gelijk de kinderen gebeld en de rest van mijn naasten. Ook een aantal buren weten ervan en ook wat kennissen. Hoe ik er morgen aan toe ben zien we wel. Mijn huisarts hebben we ook nog aan het eind van de middag gebeld en die is gelijk gekomen. Mijn huisarts schrok ervan toen ze mij zag en heeft gelijk een slaapmedicatie uitgeschreven die Jurjen bij de apotheek van het ziekenhuis kon ophalen. Wat daar is voorgevallen schrijf ik maar niet, maar ik heb 10 pilletjes die €40,00 moesten kosten (schrik). Mijn lichaam voelde alsof ik met het laatste aan de gang was. Geen energie, geen fut, alles is weg. Ik moest bipsend de trap af om beneden te komen. Mijn vriendje Sepp zegt dat ook altijd als hij zitten de trap af gaat. Dan gaat hij bipsen. Hoe ik er morgen aan toe ben weet ik niet, maar ik heb op dit moment een hele zware chemische smaak in de mond wat giga smerig is.

10 december 2015.

Helaas heb ik een slapeloze nacht achter de rug. De slaap medicatie help helemaal niet en ik ben er nog erger aan toe. Ik kan bijna niks meer en ik heb met alles hulp nodig. Gelukkig heb ik een giga super vrouw met energie voor 100. Ik weet zeker dat zij een mooie bos bloemen verdiend en nog veel meer. Ik ben 's morgens het bad in gegaan wat lekker is, maar afdrogen kon ik mijzelf niet. Daarna naar beneden, want mijn steun en toeverlaat heeft een bed beneden gemaakt op de bank. Ik kreeg ook visite van mijn buurvrouw Lisanne. Rond 14:00 uur heb ik thuiszorg gebeld met de vraag of ze een bed kunnen leveren. Wat ik niet had verwacht was dat twee uur later er een bed al bij ons in de woonkamer staat.

Dit neemt heel veel tijd weg voor Leida, die anders heel veel de trap op en af moet. Ik voel mij nog steeds erg zwak en verschrikkelijk moe. Gelukkig heb ik giga veel steun van alle mensen die mij lief zijn. Natuurlijk mijn gezin en familie, maar ook kennissen en buren die ons allemaal willen steunen. Het zijn allemaal toppers van de bovenste plank. Hoe gaat het verder.

11 december 2015.

Na weer een slapeloze nacht voel ik mij wel een stukje beter dan gisteren. De smerige chemische smaak in de mond ben ik nagenoeg kwijt. Ook mijn ogen staan weer wat beter en ik heb er ook weer een heel klein beetje zin in. Het ziekenhuis bed is heerlijk, maar je moet er wel aan wennen. Tussen 5 uur en 6 uur heb ik toch nog even een uurtje niks van de wereld gemerkt en dat was best wel fijn. Ook deze keer heeft de slaap medicatie niet gewerkt. Rond 7 uur heb ik Brinta gegeten wat er goed inging. Ook is de ontlasting weer wat beter en ik heb geen diarree meer. De chemo die ik nu uitscheid via allerlei wegen doet wel pijn aan de anus als ik ontlasting heb gehad. Vanmorgen kreeg ik visite van een van de buurmannen (Robert) waar wij goed mee omgaan. Deze week zijn er al andere buren geweest en natuurlijk verschrikkelijk veel telefoontjes. Het doet mij allemaal erg veel goed. Na het middaguur kwam mijn huisarts ook weer op bezoek en die vond dat ik er in ieder geval beter uitzie dan 2 dagen geleden. Wij hebben een goed gesprek gehad.Toen zij wegging had mijn vriendje Sepp weer een mooie uitspraak. Zoiets van doei, ouwe koei. De ondeugd, maar wel lachen. Ik heb nu weer een beetje energie om mijn blog bij te werken. Hoe het verder gaat leest men later wel. Met de huisarts heb ik afgesproken dat ik geen slaapmedicatie neem, maar zolang mogelijk opblijf om moe te worden. Zo is het ook gegaan. Vanavond samen even verder kijken naar The Event. Dit is een film wat een beetje wegheeft van 24. Om 22:00 uur ben ik naar bed gegaan en ik was moe. Tot morgen.

12//13 december 2015.

Zaterdag. Hieperdepiep hoera. Mijn allergrootste vriendin Juno is jarig vandaag en dat maakt mij heel erg blij. Jammer genoeg kan ik niet op haar verjaardagsfeest komen en daar ben ik wel een beetje verdrietig om. Gelukkig hebben we afgesproken dat JoMaJuSe 's morgens hier komen, zodat ik Juno wel kan feliciteren en dat is ook gebeurt. Rond 11:00 uur kwamen ze. Natuurlijk cadeautjes uitpakken wat het mooiste is. Wat ben ik blij dat ze er zijn. Ook kwamen Jaap en Rina even om te vragen hoe het met mij gaat, maar daarover later meer. Ook Jurjen was er, zodat ik toch een fijn gevoel heb met de verjaardag van Juno, die nu 6 jaar is.

 Natuurlijk bij deze meneer op bed de cadeautjes uitpakken. Bij een verjaardag hoort natuurlijk ook taart en dit is het resultaat.

Deze mooie roze taart heeft ze natuurlijk zelf uitgekozen. Ik ben super blij dat ze bij mij zijn geweest. Dat ik nu moe ben heb ik er dubbel en dwars voor over. 

 




















Natuurlijk even spelen met het bed wat erg hoog kan komen. Zonnetje/Wolkje en de Kika beer zijn natuurlijk ook aanwezig en daar wordt ik altijd blij om. Nog even bij opa op bed en dan is het mooi geweest. Lieve, lieve Juno. Ik hoop dat je vandaag een giga mooie dag heb met heel veel mooie cadeautjes. Dikke kus en knuffel van opa.
Wat de afgelopen nacht betreft kan ik zeggen dat ik erg goed geslapen heb. Alles is beter dan de 2 nachten ervoor met slaapmedicatie. Ik stond in ieder geval vanmorgen fris op. Hoe het verder gaat leest men later weer. De dag is verder rustig verlopen. Ik heb wel veel gerust en dommelde steeds weg. Toch probeer ik wakker te blijven en dat is ook gelukt tot een uur of elf.

Zondag. Ik stond rond 9 uur op en was erg benieuwd naar mijn gewicht. Na deze week die wel giga heftig was. Samen met Leida gekeken en de weegschaal stond stil op 57 KG. Natuurlijk ben ik heel erg gelukkig met dit resultaat. Brinta doet wonderen. Ik heb ook een redelijk goede nachtrust achter de rug. Een beetje onrustig, maar ik ben uitgerust. De zin om verder te gaan met de legpuzzel komt ook weer boven water.Vanmorgen zijn mijn zusters, moeder en broer op visite geweest. Ik kan ze gerust stellen dat de ouwe nog geen zin heeft in het einde. Natuurlijk ben ik nog steeds erg moe, maar dat is heel normaal na zo een week. Dit soort weken moet je niet te vaak meemaken, want het zijn slopende weken. Als ik terug kijk hoe ik mij woensdag en donderdag voelde ten opzichte met de dagen erna, is er een verschil van dag en nacht. Wij gaan verder met het herstel. Hoe het verder gaat leest men morgen wel. Tot dan.